Eigi hugðak orma
At aldrlagi mi?nu;
Verðr mjo?k mo?rgu sinni
þats minnst varir sja?lfan
Gnyðja mundu gri?sir
Ef galtar hag vissi
Me?r er gno?tt at grandi
Grafa inn ro?num si?num
Ok harðliga hva?ta
Hafa mik sogit, ormar;
Nu? munk na?r af bragði
Ok nær dy?rum deyja
