Luister naar de wind.
Er is niet zoiets als echte stilte.
De radio speelt zacht.
Het allermooiste lied dat je ooit gehoord hebt.
Hier is dat gevoel weer.
Van hoop en verwarring en armen vol liefde.
Hier is dat gevoel weer.
Dat je verder brengen zal.
Misschien tot morgen.
Misschien ben je weg.
Er zit iets in je dat je zegt of het tijd is.
Tijd om weg te gaan.
Misschien tot morgen.
Denk niet aan vandaag.
Neem alleen mee wat je dragen moet en waar je
Echt niet buiten kan.
Misschien tot morgen.
De geluiden om je heen.
Luister en hoor hoe ze golven en breken.
Iemand fluistert zacht.
Het allerliefste woord dat je ooit gehoord hebt.
Hier is dat gevoel weer.
Van hoop en verwarring bij veel te veel kansen.
En hier is dat gevoel weer.
Dat je altijd zoeken kan.
Misschien tot morgen.
Misschien ben je weg.
Er zit iets in je dat je zegt of het tijd is.
Tijd om weg te gaan.
Misschien tot morgen.
Denk niet aan vandaag.
Neem alleen mee wat je dragen moet en waar je,
Echt niet buiten kan.
Misschien tot morgen.
Misschien tot morgen.
Misschien ben je weg.
Er zit iets in je dat je zegt of het tijd is.
Tijd om weg te gaan.
Misschien tot morgen.
Denk niet aan vandaag.
Neem alleen mee wat je dragen moet en waar je,
Echt niet buiten kan.
Misschien tot morgen.
