Ei voga sér að jökulrönd
Drottnar hvorki né djöflar
Lífsvon mín að engu varð
Í ferðalok svo þreyttur
Eintal óttans kvað sér hljóðs
Sáttur gaf upp andann
Gröf mín þar sem gafst upp hold
Í jökulsins langa dal og kalda
Ég veit ég aldrei kem til baka
Til baka heim til þín
Ég leggst í svefninn langa
Í friði og ró í Kaldadal
Dauðans hvíta hulan köld
Grænan gróður kæfir
Lífsins dagur stuttur er
Í jökulsins langa dal og kalda
Ég veit ég aldrei kem til baka
Til baka heim til þín
Ég leggst í svefninn langa
Í friði og ró í Kaldadal
Ég sef og aldrei dagar aftur
Nótt mín eilíf er
Ég leggst í svefninn langa
Í friði og ró í Kaldadal
